صدا کن مرا....
صدای تو خوب است.
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که
در انتهای صمیمیت حزن میروید.
در ابعاد این عصر خاموش
من ار طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم.
بیا تا برایت بگویم
چه اندازه تنهایی من بزرگ است.
و تنهایی من
شبیخون حجم تو را پیش بینی نمیکرد....
و خاصیت عشق این است.
***
این متن رو به این خاطر آوردم که اولا : به سهراب خیلی ارادت دارم
و دوما که یه خورده مهمتره اینه که ....... 


***
راستی تا یادم نرفته نازنین عزیز یه متن جالبی تو بلاگش گداشته که اگه نخونینی از دستتون میره و اگه اجازه بده میارمش اینجا
منتظر یاری سبزتان هستم.
سبز و پیروز باشید
سلام، ممنون که به من سرزدی، خوش اومدی به جمع ما، هر کمکی هم از من بر بیاد حتما انجام میدم، قبلش به این آدرس (http://persianweb.persianblog.com) سر بزنم آموزش HTMLهست، حتما کمکت میکنه، چندتا وبلاگ دیگه هم هست که بهت معرفی به کنم حتما...... سبز و پاینده باشی