چون رود
پیچان و پرخروش بسویت شتافتن
چون موج
سرکوفتن به سنگ و بسوی تو تاختن
ماهی شدن
در پیچ و تاب رود
با موج های تند
ماهی شدن به آبی دریاها
پیوستن به بیکرانه ای اقیانوس
تنها یک آرزوست
000
و
اشتیاق رفتن با موج‌های تند
این آرزوی کهنه پیوستن به رود
عصیان در گذشتن از مرزهای پیر
این خواهش گریز
عمریست با منست.
عمریست همچون سنگ
بر سنگلاخ بستر رودی که زندگی است
افتاده ام نظاره گر موجهای تند
آماج بی‌تحرک شلاق‌های آب
و
آرزوی رفتن و پیوستن
رویای کهنه‌ایست پرافسون و ماندگار
رویای ریزش مداوم باران است
بر تخته کویر.
ماندن !
تنها حقیقت است.